Željko Maksimović (1985) je glumac, prevodilac i voditelj. Član je organizacije Eho animato od njenog osnivanja 2011. Radio je kao koordinator Svetskog kongresa Međunarodne federacije za pozorišna istraživanja u Beogradu 2018.
Pored nastupa u beogradskim pozorištima (Atelje 212, JDP, BDP, Teatar Vuk, Dadov), aktivan je na nezavisnoj sceni, gde je ostvario uloge u predstavama poput “Neograničene linije” za koju je nagrađen za najboljeg glumca na Festivalu internacionalnog studentskog teatra, “Fragmenti nespokoja”, “Granična lepota” koja se izvodila u tehno klubu Dragstor, “Najbolje namere” i “Staklena menažerija”.
Od 2014. povremeno radi i u Pragu sa nagrađivanim rediteljskim dvojcem SKUTR, sa kojima je sarađivao na predstavama “Bura” (nominovana za Divadelní noviny nagradu za najbolju alternativnu predstavu), “Walls and Handbags” (Divadelní noviny nagrada za najbolju plesnu predstavu), “San letnje noći” na Letnjem Šekspirovom festivalu, kao i sa koreografkinjom Adelom Stodolovom na performansu “Opis slike” po Hajneru Mileru. Od 2019. sarađuje sa umetnicom Ivanom Ivković, u čijim performansima “(Ne)zaštićeni svedok” i “In Him We Trust” je učestvovao.
Željko je igrao u nekoliko televizijskih serija i voditelj je emisije Kulturni centar na Radio televiziji Srbije.
Takođe je preveo nekoliko eseja iz oblasti pozorišne teorije, kao i drame Filipa Grujića, Dina Pešuta. Dela Tanje Šljivar je prevodio u saradnji sa njujorškom umetnicom Kori Tamler, a prevodi su u Americi objavljeni u magazinima Asymptote Journal, The Mercurian i The Offing.
U okviru kolektiva Eho animato učestvovao je u sledećim projektima: